Vortoj de N. Griŝan,  Muziko de M. Ŝufutinskij. 

Traduko de Tatjana Auderskaja

KANTO PRI ODESSA

Nigras maro.

Kaj la luno pendas super Lanĵerono.

La bulvardo

Sternas sin inter la Ponto kaj l’ Kanono.

Lum’ arĝenta

Kolorigas la kaŝtanojn sur la stratoj.

Dormas dolĉe

La Fontanoj, strandoj, fiŝoj kaj boatoj.

De l’ Bulvardo

Ŝtuparego vin kondukos al haveno.

En la parko

Pridiskutas oni ĉion dum promeno:

Bapojn, nuptojn

Kaj abortojn, sen skrupul’ kaj sen sekretoj.

En kafejoj

Drinkas kune komercistoj kaj poetoj.

Ne imagu

Vi Odeson sen Privozo kaj bazaroj,

Tie svarmas

Buntaj hordoj kaj vendeblas buntaj varoj.

Okulfrapas

Riĉaj fruktoj de l’ abunda suda tero.

Sur la plaĝoj

Sama svarmo kaj delicoj de l’ somero.

En haveno

Venas ŝipoj kaj kliniĝas pene gruoj,

Krias mevoj

Super ondoj ŝaŭmantaj kaj helbluaj.

Mara vento

Portas kanton pri amata kaj karesa,

La superba

Kaj por ĉiam kara belulin’ Odessa.

Eksterlande

Mi vin sonĝas kaj pri vi sopiras kore,

Moldavanka

Kaj Peresip vekiĝantaj por laboro.

La pavimoj

En matena lum’ brilantaj post akvumo...

Brilas suno,

Kaj plenigas l’ urbon ĉi fabela lumo.

Lanĵerono, Moldavanka, Peresip, Fontanoj – distriktoj de Odessa, Privozo – plej granda bazaro, Ponto kaj Kanono – komenco kaj fino de l’ Primorskij bulvardo.