SONETO  PRI  KATO

 

Frenezigzas mondo senkompata,

Cxie stres’, malico kaj mizer’,

La plimulto kruda kaj malsata,

Luksa viv’ – nur por malgranda er’

 

De l’ homar’. Sencxese gxi trompata

Restas, kaj apenaux la esper’

Venas al animo malbeata,

Kie regas zorgoj kaj koler’.

 

Sed estas viv’ alia apud hom’.

Kiam revenas li al sia dom’,

Azilo kontraux ajna sortobato,

 

Renkontas lin kun amo kaj fidel’

Amik’ sincera kun la vila fel’ –

Fiera, nobla, eleganta  KATO!

 

 18-20 decembro 2006.